Het Amerikaanse leven, deel 1.

Hey iedereen,

Zoals beloofd een update over mijn leven hier in Geneseo. In dit 'reisverslag' ga ik wat meer vertellen over het leven hier en in hoeverre dat verschilt van het studeren in NL. Ik hoop dat het interessant is en als je vragen hebt; bericht me gerust! Dit is blog 1 over het Amerikaanse leven en dingen die me opvallen. Ik merkte tijdens het schrijven dat het ontzettend veel is en ik wil geen ellenlange verhalen posten (saai voor de lezer en voor mij). In dit blog meer over het wonen en eten op campus en over de lessen die ik volg.

- Wonen op campus:

Allereerst, leven op campus: een enorm verschil! In Nederland regel je zaken als huisvesting meer zelf. Hier in de US woont het grootste deel van de studenten op campus, zo ook ik. Er zijn op campus verschillende 'Residence Halls', waar je een zogenoemde dorm deelt met iemand anders. Voor ik besloot om naar Geneseo te gaan was dit voor mij eigenlijk een reden om niet te gaan. Een niet al te grote kamer delen met iemand en een badkamer delen met meerdere mensen; dat is iets wat ik niet zo zag zitten. Nu ik hier ben valt het me enorm mee, sterker nog; ik vind het erg leuk! De eerste paar dagen zat ik in een andere kamer dan waar ik nu zit. Ik had vlak voor ik naar Geneseo kwam een mail gestuurd naar mijn toekomstige kamergenoot om een beetje kennis te maken. Helaas had deze persoon weinig behoefte aan contact; hij vertelde dat hij liever alleen woonde en of ik ook kon verhuizen. Natuurlijk had ik ervoor kunnen kiezen om dit niet te doen - het is immers net zoveel mijn kamer als de zijne -, maar omdat ik graag een leuk semester wil hebben met een toffe kamergenoot ben ik wel verhuisd. Dit was een ontzettend goede keuze. Mijn huidige roommate is ontzettend tof! We doen veel samen en het is in zo'n vier weken een van m'n beste vrienden geworden die ik hier heb. Leuk detail' hij komt in juli naar Nederland samen met een gezamenlijke (Amerikaanse) vriendin! Ontzettend veel zin in!

Ik had verwacht dat het delen van een relatief kleine kamer moeilijk zou zijn voor me omdat ik vrij veel privacy gewend ben van thuis. Het valt me ontzettend mee. Het leuke van het leven in corridor-style (meerdere kamers naast elkaar in een gang) is dat het ontmoeten van nieuwe mensen heel snel gaat. De hele dag door kom ik wel iemand tegen, ga ik lunchen met iemand, drinken we een biertje.. noem maar op! Ik denk dat ik met een roommate als deze dit best een langere tijd vol zou kunnen houden, maar geef op de langere termijn denk ik de voorkeur aan het hebben van een eigen plek.

- Eten op campus:

Eten op campus is redelijk zoals ik het verwacht had. Er zijn hier een aantal dining halls. Hier betaal je met je meal plan; een betaald bedrag wat je voor het semester betaald en wat je tegoed is de dining halls. Elke dag eet je hier en je meal plan geeft ruimte voor zo'n twee goede maaltijden. Er zijn een aantal dining halls die redelijk gelijk zijn en waar voornamelijk verschillende soorten burgers en pizza te krijgen is. Daarnaast is er een meer Aziatisch restaurant en een all-you-can-eat restaurant (mijn favoriet!). Het moeilijke hier vind ik dat veel eten echt te vet of zoet voor mij is en dat ik me daardoor vrij beperkt voel in m'n keuzes. In Nederland is naar mijn idee veel minder toegevoegd aan producten. Toch weet ik inmiddels waar ik lekker en (semi-)gezond kan eten en koop ik zelf ook regelmatig brood en fruit bij Walmart of Wegmans (de supermarkten) als ontbijt.

Ik ben nu een aantal keer uit eten geweest en dat is echt zo ontzettend leuk. De service vind ik zoveel beter dan in Nederland! Het is veel vriendelijker en gastvrijer. Ze doen er alles aan om je zo goed mogelijk te serveren en je avond goed te maken. Dit is deels omdat ze hier meer afhankelijk zijn van fooien dan wij in Nederland, maar het is ook een onderdeel van de Amerikaanse mentaliteit naar mijn gevoel en dat is zoveel leuker. Ook leuk zijn de gratis refills; als je drankje bijna op is staat er alweer een nieuwe op tafel zonder dat je daar om hoeft te vragen en zonder meerprijs.


- School:

Waar mijn lessen in Nederland massaal en onpersoonlijk zijn (leraren die je niet kennen, een multiple-choice examen en vooral feiten stampen), is hier veel meer interactie. Mijn leraren communiceren op een veel informelere manier met me en lijken ook echt betrokken bij je leerproces. Zo kon ik bij twee vakken extra punten verdienen door een survey in te vullen over mezelf en word je aangemoedigd om de leraren individueel te leren kennen tijdens hun office hours. Ook in de lessen is er een groot verschil. Hier is participatie een deel van je cijfer. Sommige leraren nemen dit heel serieus en verwachten echt dat je iedere les huiswerk hebt gemaakt en echt wat bijdraagt aan de les.

Ik volg drie psychologievakken en een Franse cursus. Frans is mijn lievelingsvak, omdat de lerares zo ontzettend goed is en echt alles op alles zet om je wat te leren. Psychologievakken zijn opzich ook wel oke, alleen gaat het zo traag. Dat mis ik wel; het tempo. In Nederland behandelen we 2 a 3 hoofdstukken per college. Hier 1 of 2 per drie lessen.

Afgelopen donderdag heb ik mijn eerste examen gehad voor het vak Applied Behavior Analysis en volgende week heb ik twee anderen. Ook heb ik twee quizzes gehad voor Frans (kleinere toetsen, zoals SO's op de middelbare school). De Franse quizzes gingen beide erg goed en het cijfer voor ABA wacht ik nog af. Dat is hier ook anders. Voor elk vak heb ik zo'n drie examens en meerdere quizzes. Dit bepaalt uiteindelijk je cijfers; mijns inziens veel beter dan een MC-toets met een zak/slaag-regeling, maar dat terzijde. Overall is het onderwijssysteem hier erg anders dan in Nederland en bevalt het mij tot dusver beter.

Zo, dit was het tot dusver. Binnenkort meer over dingen die hier in Amerika naar mijn idee anders/beter/merkwaardig zijn. Ik hoop dat de leesbaarheid van dit verhaal goed was en dat het interessant was om te lezen!

Have a good one!

Remon